Dziś, we czwartek 19. listopada 2015, drugi dzień konferencji nt. „Jeden kryzys – różne rozwiązania?”, która przeniosła się z Luksemburga do oddalonego o 45 km Trewiru.
O ile wczoraj dyskutowane referaty przedstawiały refleksje nad niektórymi ogólniejszymi aspektami zjawiska wykorzystywania seksualnego osób małoletnich przez niektórych duchownych katolickich, o tyle dzisiejsze obrady były dzieleniem się doświadczeniami reprezentowanych kościołów lokalnych w zakresie różnych aspektów zastosowanych działań w odpowiedzi na skandale. Już we wczorajszym przedłożeniu prof. Hansa Zollnera SJ widać było że różnice w sposobie i w tempie reagowania w poszczególnych krajach nie idą wg podziału na Wschód i Zachód. Potwierdziły to dzisiaj relacje z Francji, Włoch i Chorwacji. Przedstawiciel Chorwacji omówił wyniki sondażu, jaki przeprowadził pośród biskupów i wyższych przełożonych zakonnych w swoim kraju nt. profilaktyki wykorzystywania seksualnego. Wynika z niego m. in., że spora część przełożonych kościelnych przypisuje mediom rozdmuchiwanie problemu w sposób nieproporcjonalny do skali przypadków i uważa, że problem w Chorwacji jest mniejszy niż na Zachodzie. Konsekwencją tego jest, że działania Kościoła w Chorwacji w zakresie reagowania i prewencji właściwie jeszcze nie ruszyły. W każdym razie, konferencja biskupów w Chorwacji ma swojego delegata, do którego zaczynają zwracać się ofiary.
Chociaż przedstawiciele diecezji Orlean bardzo przekonująco opowiedzieli o działaniach jakie podjął ich biskup, gdy spotkał się z niektórymi ofiarami, które opowiedziały mu o swoim doświadczeniu, to jednak nie umieli odpowiedzieć na pytanie o to, jaki jest program działania konferencji biskupów francuskich. Również przedstawiony przez włoskiego psychiatrę program formacyjny dotyczący formacji do dojrzałego przeżywania celibatu i czystości przyjęty w seminarium archidiecezji florenckiej, nie mógł ukryć faktu, że Kościół w Italii jest jeszcze daleko od praktykowania wspólnego programu reakcji i prewencji. Relacja z Austrii uświadomiła zebranym, że mimo przyjętej przez biskupów jednogłośnie wspólnej polityki, są diecezje, które jej nie realizują. Uznanie zebranych wzbudziła informacja z Holandii, która w krótkim czasie, po kryzysie, jaki wybuchł w tym kraju w 2010 r., wprowadziła w życie szereg konkretnych rozwiązań zapewniających adekwatną odpowiedź na przypadki wykorzystania seksualnego dzieci i młodzieży oraz odpowiednią profilaktykę. Wśród przedstawicieli holenderskich jest obecny biskup pomocniczy Utrechtu. Konferencja uwidoczniła również, że kościoły w Irlandii i w Wielkiej Brytanii wyprzedzają znacznie kościoły na kontynencie, jeśli chodzi o stopień instytucjonalizacji problemu wykorzystania seksualnego w działalności Kościoła. Oprócz upowszechnienia programów prewencyjnych wprowadziły one skuteczne formy regularnego monitorowania realizacji wspólnej polityki, oraz skutecznie inspirują i uczestniczą badaniach naukowych dotyczących zjawiska wykorzystania seksualnego.
Oprócz przedstawiciela konferencji biskupów chorwackich i koordynatora ds. ochrony dzieci i młodzieży przy Konferencji Episkopatu Polski, z postkomunistycznej Europy obecny jest jeszcze przedstawiciel Czech.
Przedpołudnie ostatniego dnia konferencji będzie przeznaczone na konsultacje w sprawie kształtu współpracy w ramach powstającej europejskiej sieci współpracy między kościołami w Europie w zakresie profilaktyki wykorzystania seksualnego.